Bilmiyorum

Yine kendimle baş başayım... 

Akıp giden zamanda ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum.

Keşke bir çizgi olsa...

O çizgiyi çektiğimde her şey bambaşka bir hâl alsa...

Karamsarım evet. Ve bununla yaşamayı seviyorum.

Yazdıklarımdan ibaret biriyim, aynı zamanda.

Her ne kadar "hayal ürünü" desem de, kendimden bir şeyler var yazdıklarımda...

Kendimden çok bana değer verenlerin mutlu olmasını istedim hep.

En çok da Babam'ın... 

Nasibimin iyi olmasını bekleyerek geçiriyorum bu beyhude ömrü.

Kader, bir yerde insanların çabalarına bağlı olan bir şeydi ya hani...

Belki de çabalamaktan bile yorulmuşumdur. 

Belki çabalamıyorumdur, evet.

Ama kalbim belli.

Ama yüreğim belli.

Ama niyetim belli.

Yetmez mi?

Neden böyle hissizim peki?

Hep merak ediyorum...

Neden sevgimi dolduran bir yer kalmadı?

Ya da cidden sevgimi hak eden bir yer var mı?

Hissedemiyorum.

Gerçekten.

Çok denedim. 

Olmadı...

Olmuyor...

Olmayacak...

Elimden geleni yapmıyorumdur belki, evet.

Yapsam da olmuyor...

Bir gün olur diye hayal bile kurmuyorum.

Nasıl bu hâle geldi her şey?

Böyle hayallerim yok ki benim.

Olmadı da...

Kendi hayatıma uygulayamadıklarımdan ibaret mi her şey?

İstediğim de çok belliydi oysaki.

Dualarımdaki gibi.

İyi şeyler uğruna...

                                                                           @Topalogluomur

Alıntı: 

"yalnızlaşmışız iyice, üstelik de alışmışız... hiç beklentimiz kalmamış dosttan bile..." 
(Bkz: Sezen Aksu - Yol Arkadaşım)

Yorgunum

Yorgunum... Geceler kadar yorgun. 
"Yalnızlığı istemek" denen bir şey var mı?
En keskin duygu dökümleri yalnızken kendini gösteriyor. 
Yalnızken soruyorsun tüm soruları kendine. 
Cevap alamayınca başka şeylere yöneliyorsun. 
Suya anlatıyorsun derdini mesela. O da şırıl şırıl dinliyor seni. 
Sonra duvarlara anlatıyorsun. "Yaşayamadım" diyorsun. Yaşayamadım... Kimsenin dinlemediği kadar dinliyor seni duvar içtenlikle. 
Devam etmek istiyorsun. 
Işıklar kapalı... 
Ortam sessiz... 
Gözlerin de kapalı... 
İnsan karanlığa karışmak ister mi? 
Mum ışığı olsun sadece. Ufak bir kağıt parçası. Bir tane kurşun kalem... 
~
Geceleri uyuyamamak istiyorum. Hiç... 
Uyumayıp düşünmek istiyorum her detayını, hayatımın. 
Tüm dönüm noktalarını. Tüm yıkımları. 
O anlara gidip değiştirmek istiyorum kaderimi. 
Hatta kaderimi yeniden çizmek istiyorum. 
Kendimi dinlemek istiyorum yazarken. 
Uzun uzun dinlemek... 
Gerçekliğine inanmadığım bir çok duyguyu yalnızken hissedebilmek... 
Devrik cümleler gibi yaşamak istiyorum bazı şeyleri de. 
Bir plan yapmadan... 
Bana ilham veren müzikleri yanıma almak istiyorum. 
Onları dinleyip kurşun kaleme kavuşmak...
"Yorgunluk" demişken...
Yorgunluğumun mazisi çok uzun. 
-Rakı masası ister benim yorgunluğum. 
Gözyaşlarını dökmek ister. 
Ağlatmak ister.
Anlatmak ister. Susmadan... 
Ne benim yazacaklarım biter, ne de yorgunluğumun anlatacakları... 
Öyle dememiş miydik zaten?
-Ne geliyorsa içimden.

                                                                           @Topalogluomur

Şehirler de İnsanlar Gibi (Lazım Tekerrürü)

Bazen "şehir" değiştirmek insana bir terapi gibi geliyor. Gittiğin yerde başka bir hayat yaşıyorsun. Ve bu sana ciddi anlamda iyi geliyor. İlginç ama geliyor lan. Sonra kendine dönüp diyorsun ki; gitmek lazım demek ki... Uzaklaşmak lazım. Unutmak lazım. Unutamadıklarını. Hatta kendini bile. Güzel şeyleri bırakmak lazım ömrüne dair. Kendini hatırlamak lazım sonra; kalabalık olan şehirlerde. Şehirler gibi bir insan olmak lazım. Zamanla değişmek lazım. Ya da değişmek lazım zamanla... Kendini hep başka bir yerde hayal etmek lazım. Kapatmak lazım kapılarını bir süre. Açmamak lazım. Kendinde saklanmak lazım. Kimsenin bulamayacağını düşünerek... Bir parkta oturup ufak bir not defterine içini dökmek lazım. Paylaşmamak lazım. Yağmurda ıslanmak lazım. Asıl mesele buluttaydı deyip, yağmura şiir yazmak lazım. Kapşonlu bir polar giyip sokağa çıkmak lazım. Kapşonunu kapattığında, özgürlüğü yaşamak lazım. Derinlerde kaybolmak lazım. Kimsenin seni bulmasına izin vermemek lazım. Ağlamak lazım lan. Ama yine yalnızken... Kabuğunda ketumlaşmak lazım. Biri sorduğunda; "ben iyiyim" diyebilmek lazım. "O lazım, bu lazım, şu lazım..." Aslında bir çok şey lazım biliyor musunuz? Ama bunlar için gerçekten, 
-ne yapmak lazım?

                                                                                             @Topalogluomur