Kukla

-çünkü herkesle mücadele etmekten bıktım.

herkesin istediği biri gibi davranmak zorundaymışım gibi yaşamaktan,

kendi içimden geleni yaşayamamaktan,
bıktım...

bir kukla gibiyim.

hayat, her gün aynı şekilde yaptığım şeylerden ibaret.

kafamı uzaklaştırabildiğim alanlarım kısıtlı.
ben kısıtlıyım sanki. kısıtlanmışım.

yorgun gözler,

tükenmiş bir vücut,

yarım kalmış umutlarım,

hiç susmayan bir kafa,

ve hiç konuşmayan bir adam...

-neden konuşmuyorsun?

konuşarak hiçbir şeyin değiştiğini görmedim.

herkes, istediği şekliyle seni anlıyor.

özünde seni anlamaya çalışmıyor çünkü.

yoruldum.

hayat böyle bir şey değil, olmamalı.

ne hata yaparsa yapsın,

içinden geldiği gibi yazmalı ve yaşamalı insan.
artık içimden gelmiyor...

-pes mi ediyorsun?

insan, bu hayatta her şeye alışıyor.

zamana bırakarak... (pes edemediği için)

                                                                                                     Ömür Topaloğlu
                                                                                                     Derde Deva Muhteva 
                                                                                                     (Bir İki Cümle)